HİÇ KİMSEYE GÜLMEYİN, GÜLÜNECEK SİZSİNİZ
Ne Gülersen Pişmiş kelle gibi Dediğinde, Ortalık buz tutmuş her kes sesini kesmişti,
Oysa Okulun en güzel kızıydı, Giyimi kuşa mi harikaydı,
Babası Gurbetten Para yollar Annesi de Hiçbir şeyini eksik etmezdi
Yüreğinde bir sevgilisi vardı, Ona hiç belli etmese de, Sevgilisi bir başkasiyle yuva kurunca,
Sevdayı ve Sevmeyi de Yüreğinden ati vermişti, Zaten köyde Onun yüreğine hitap edecek genç te yok tu,
Başka köye gelin gitmeyi de hiç düşünmedi,
Annesini Kaybedin ce, Baba Emekli olup Köye dönünce Evin yükü omuzlarına binmişti,
Ahırda ki Sığırlar Öküz Yük taşımaya lazım olan Katır Kapı da ki Karabaş bile onun eline Bakar olmuştu,
Üstüne üstlük Köy yerinde Baba da Hasta olunca Kendini tamamen işine vermek zorundaydı
Maddi kaygısı yok tu Üstüne Başına bir şeyler Alabilirdi Ama buna hiç Tene zül etmedi,
Kime caka satacaktı Sevdiği bir Başka si ile yuva kurmuştu Güzel kızın Bir başkası ile yuva kurma düşüncesi de yok tu, Ne Sığırlarından ne de Babasından vaz geçemezdi,
Gelelim niye Üstüne Güldüklerine Okulda ki o güzel kız gitmiş Yerine kirli Paslı Pasaklı biri gelmişti,
Neler Çektiğini hiç bilmeden Onun Derdini sormadan Kahkaha atmaları onu incitmişti,
Nereden bilsinler Elbise Değiştirmeye zamanının olmadığını
Zaten çokta Umrun da değildi Elbise yada Makyaj, Karabaş Aç kalmasın Babam Annemin yokluğunu hissetmesin derdi,
Yaz başı Yayla kurulacak Güzin Çayırlıklar biçilip Taşınacak, Değil bir Yuva kurmak Hayal kurmaya bile Zaman yok,
Evet onun içindir ki Hayata Pişmiş Kelle gibi Sırıtanları hiç sevemedim,
Bu Yazıyı Roman şeklinde Devam Ettirecektim de Olmadı Dönüp Kendime bir baktım,
Ne Farkım vardı Hayata küsen güzel kızdan, Ben Küsmedim mi san ki, Seçilmişlerden. Atanmışlar den, Ve Akrabalardan Dost sandığım Arkadaşlardan,
Ve Mangalda kül bırakmayanlardan,
Sadece Şunu anladım Kimse kimsenin Derdini bilmiyor ve bilse de ortak olmuyor, Bana necilik almış başını gidiyor, Az mücadele vermedim Rampa olsun Asansör olsun diye, Bunları Kendim için istemedim, Benim zaten 30 Yılım Geçti gitti Kaç Ay daha Yaşarım bilemiyorum, NE Kimseyi acıyın ne de Kimseye Gülün, Bu yol Size de çıka bilir,
Size bir animi anlatayım, Ankara da Rehabilitasyon Hasta hane sinde yarıyorum, Bir Amca Geldi Yürüteçle Eşi yanında içeri girdi ve Dedi ki Burada Bir Çamlıhemşinli varmış kimdir o,
Benim amca buyurun ama ben sizi çıkaramadım kimsiniz dedim, Haklısın sen beni tanı maya bilirsin, Sen ne iş yapardın dedi, Demirci idim deyince, Şu Şelalenin yanında ki mi dedi, Evet dedim,
Dedi ki ben size çok Kaymakamlık yaptım, Aslında Pazar Kaymakamıydım ama sizde Kaymakam durmazdı hep ben bakardım, Aylarca orada yatınca Haliyle insan samimi oluyor, Bir gün dedim ki Sayın Kaymakamım Sen bizim için ne yaptın, Ahh Yaşar ben böyle bir şey olur diye hiç düşünmedim ki inan ki hiçbir şey yapmadım dedi, bende Fırsat gelmişken dedim ki, Ben şimdi köye gidince Evime nasıl gideceğim yoldan uzak ve ahşap köy evi, Sus Yaşar Sen karadenizdesin Seni bir şekilde oraya götürürler ya ben ne yapacağim evde asansör yok, Bu yazımda Kara Denizinde artık KARA DEĞİL Kirli Deniz olduğunu söylemek isterim, Öyle bir Ayrıştırıldık ki, Al verdim sana Cenneti Kıldığın Namaz Tuttuğun Oruç da senin olsun, Barı benim Yaşantıma laf etme, İnce Köprüde Görüşürüz Sen mi geçersin ben mi, Huriler de, Nurilerde SENİİN Olsun Sadece Ayrıştırıp İnsanlara Gülme Sevgini de istemem benden uzak olun yeter.
MERDİVENLER ENGEL İSE ARADA, YERE BATSIN İNSANLIKTA PARA DA
Yaşar ÇELİK.
