Yoğunluğu neredeyse günden güne değişmekle birlikte, yaşam, git gide sertleşip ağırlaşan koşullar içinde devam ediyor.
Nereye kadar devam eder bilemiyorum. Pazar sabahı Halk Tv’de Görkemli Hatıraları izlerken düşündüklerimi sizlerle paylaşmak istedim.
Et var,
balık var
domates, biber patlıcan,
portakal, mandalina, elma var alamıyorsun, yiyemiyorsun.
Peynir var,
yağ var,
yumurta var almıyorsun.
Pırıl pırıl güneş var,
sokağa çıkamıyor,
bir bardak çay içemiyorsun.
Doğalgaz var, elektrik var.
Odun, kömür, yakamıyorsun.
Anne, baba, çocuklar var
sevemiyorsun.
sevgili var sarılamıyorsun.
Okul var gidemiyor,
gazete var yazamıyorsun
siyasilere sesini duyuramıyorsun.
Korona oldun mu nefes alamıyorsun.
Daha nereye kadar sürecek bilemiyorsun.
Helal sana arkadaş,
yine de YUKARI bakıyorsun.
Nereye kadar devam eder bilemiyorum. Pazar sabahı Halk Tv’de Görkemli Hatıraları izlerken düşündüklerimi sizlerle paylaşmak istedim.
Et var,
balık var
domates, biber patlıcan,
portakal, mandalina, elma var alamıyorsun, yiyemiyorsun.
Peynir var,
yağ var,
yumurta var almıyorsun.
Pırıl pırıl güneş var,
sokağa çıkamıyor,
bir bardak çay içemiyorsun.
Doğalgaz var, elektrik var.
Odun, kömür, yakamıyorsun.
Anne, baba, çocuklar var
sevemiyorsun.
sevgili var sarılamıyorsun.
Okul var gidemiyor,
gazete var yazamıyorsun
siyasilere sesini duyuramıyorsun.
Korona oldun mu nefes alamıyorsun.
Daha nereye kadar sürecek bilemiyorsun.
Helal sana arkadaş,
yine de YUKARI bakıyorsun.
Kısa ve öz anlatım. Durum bu. Herşey var ama birilerine yok.