17 Nisan Köy Enstitülerinin 82. Kuruluş yıldönümüdür. Ülkemizin en çok araştırılan, incelenen eğitim kurumlarıdır. Temel amacı üretim için eğitim olan bu eğitim kurumları ülkemizde 21 yerde kurulan enstitü ile ortaya çıkmıştır.( Dip not-1)
Bu kurumlar ulusumuzun dünya eğitim anlayışı ve politikasına yaptığı en özgün katkıdır. Dünyada ilk ve örneği yoktur. Bu eğitim, cumhuriyeti kuranların sahip olduğu eğitim anlayışıdır. Bitmeyen, yaşam boyu, her yer ve ortamda süren kültür hazinesidir.
Köy Enstitüleri deneyiminden yararlanmak gerek. Yaşama dönük nitelikli eğitim anlayışında bu sistemi parlatmak gerek. En azından belediyeler eli ile yerinden eğitim birimleri oluşturup gerçekleştirmek gerek. Bunun örnekleri vardır. Bursa da ÇEk eğitim kurumları günümüzün koşulları ile oluşturulmuş modellerdir.
Bu okullara yoksul köy çocukları bin bir güçlüğü yenerek kaydolurlar. Orada uygulanan üretici eğitimle yaşamları değişir, özgür birey olurlar. Sanatla, müzikle, kitapla tanışırlar. Edindikleri bilgi ve alışkanlıkları köylerine taşırlar.
Köy Enstitülerinde okuyan çınarların tümü, sıcak bir ortamda yetiştirildiklerini, eğitildiklerini, klasikleri okuduklarını, edindikleri kazanımları köylerine taşıdıklarını belirtiyorlar.
Köy Enstitüleri deneyiminden sadece ülkemiz değil, tüm dünya yararlanmalı. İlkeleri bu gün de güncel ve evrensel eğitime uygundur.
Öneriler:
- 17 Nisan günü bir eğitim bayramı veya günü olarak kutlanması,
- Bu kurumlarla ilgili özerk çalışan bir araştırma enstitüsünün kurulması,
- Donanımlı bir Köy Enstitüleri müzesinin kurulması,
- Birkaç belediye sınırları içinde ve öncülüğünde pilot bölge köy enstitüleri eğitim birimlerinin açılması,
- İmeceyle kültürel üretimin yapılması,
- Cumhuriyetimizin 100. Yılında “ Köy Enstitüleri ışığında Cumhuriyetin Eğitim Politikaları” konulu çalış tayların yapılması.
Dip not-1:
Akçadağ / Malatya, Akpınar/Ladik-Samsun, Aksu/ Antalya, Arifliye/ Sakarya, Beşikdüzü/Trabzon, Cılavuz /Kars, Çifteler/ Eskişehir, Dicle / Diyarbakır, Düziçi /Adana, Erciş/Van, Gölköy/ Kastamonu, Gören/ Isparta, Hasan oğlan/Ankara, İvriz/ Konya, Kepir tepe/Kırklareli, Kzılçullu/İzmir, Ortaklar/Aydın, Pamuk pınar/Sivas, Pazar ören/Kayseri, Pulur/Erzurum, Savaştepe/ Balıkesir
Köy enstitülerine yetişemedim ama devamı olan İvriz Öğretmen Lisesi mezunuyum ve bundan gurur duyuyorum. Keşke aynı okulların mantığı sürdürebilseydi. Tebrikler.