EĞİTİMDE TERCİH…
Her eğitimin kumaşında –şu ya da bu ölçüde- evrensellikten birkaç renk bulunur; bir eğitimin değeri de bu renklerin çokluğu ile doğru orantılıdır.
Eğitim diye çocukların kafasını kuru bilgilerle doldurmak, düzenlenen sınavlarla onları yarış atı gibi koşullandırıp ezberci kuklalara dönüştürmek, hele, yardım dağıtır gibi onları çağdışı bilimsel hatalarla dolu kitaplarla karşı karşıya getirmek, eğitimi en anlaşılmaz dar boğazlara sokuyor.
Çağımızda ezber bilgi biriktirme dönemi tarihe karıştı. Çağ, biriktirilenleri kullanmayı gerektirir. Artık bilginin niceliksel olmasından çok nitelik olarak ve ulaşma hızını taban alan bir eğitim söz konusudur. Teknolojiyi daha pratik ve seri kullanarak bilgiyi elde etmek, bilgiye ulaşmak.. Bilgi ve hız çağı…
Çıkarcı medyanın ekranlarına ve sayfalarına bakın. Eğitim, insanlaştırma yerine neredeyse insan soyunu hayvanlaştırmanın aracı olarak kullanılıyor.
Eğitimin en önemli aktörlerinden biri olan öğretmen ne bir baba, nede ikinci bir annedir; rolleri ne sevmek ne de kendileri sevmek değil, bir şeyleri öğretmektir. Burada veli kendine düşen sorumluluğunu da paylaşması gerek. Öğretmen de öğrencisi adına velinin sorumluluğunu ve görevini çalmamalıdır. Sınavlara, yarışmalara velisi adına çocuğuna refakat etmemeli, velinin yapması gereken işe balıklama atlamamalıdır.
Eğitim veli, öğretmen ve öğrenci üçgeninde gelişen bir süreçtir. Bu üçlü sacayağında bulunan paydaşların her biri kendine düşen görev ve sorumluluğunu yerine getirmelidir.
Kentlerimiz bir betonlaşma yarışı içinde, toplum dilini, düzeyini ve tarihsel kimliğini yitirdi. Yaşanılan yer bozulunca, insanlarda bozuluyor. Bozulan insan eğitime güç yettiremiyor. Böylece toplumda yalnızca eğitimsizler ordusu doğmakla kalmıyor, kendini insan olarak yaratmayı başarmış kişilerin yaşama hakları da ellerinden alınıyor.
Eğitimin en üst kademelerinde, okulu bitirdikleri gün bir daha kitap kapağı açmayanlar, göğüslerini şişirerek “okumaya zamanlarının olmadığını” söyleyen magazin entelleri ile doludur.
Olgu temelli öğrenme, yaşanmış ya da yaşanma ihtimali olan ve önceden hazırlanmış bir durumun çözümlenerek öğrenmenin gerçekleşmesine dayanan bir eğitim yöntemidir.
… BUDUR.